நீல வான் பாய் விரித்து
தகதகக்கும் தங்க நிலாவை
இருட்டிலிருந்து உண்ணுகிறார்
சூரிய தேவர்.
நட்சத்திர ஈசல்களின்
வெட்டும் விழி ஜாடைகள்
நிலவின் வளைவு நெளிவுகளை
கொத்திக் கொத்திக் கொஞ்சின.
கருமுகிலின் கருமையில்
கருத்தரிப்பின் தோற்றம்
கடல் நீரை அள்ளி
கர்ப்பம் அடைந்த சிறப்பு.
மழை மடல் மனதை அனுப்பி
பூமியிடம் வசிய விண்ணப்பம்.
வான் மேகத்தின் காதல்
ஈர உறவால் உயிர் தொடுகை.
செவ்வாயின் ஈரம் கண்டு
பூமியின் இதழ்களில் வேகச் சுழிப்பு
பெண்ணியப் போட்டி போலும்
களை கட்டட்டும் கச்சேரி தான்.
யாதுமாகி நின்று இசைக்கும் யாவுமே
காதலின் மடியில் பிரபஞ்சமாய்
நீள்கிறது நீள்கிறது நீள்கிறது….
கலைப்பரிதி.